تعریف بلاک چین و نحوه عملکرد آن
بیشتر افراد برای انجام یک تراکنش مالی از یک واسطه نظیر بانک استفاده می‌کنند. اما بلاک چین (blockchain) این امکان را به خریداران و فروشندگان (ارسال‌کنندگان و دریافت‌کنندگان) پول مجازی می‌دهد که به صورت مستقیم با هم در ارتباط باشند و نیاز به یک شخص ثالث به عنوان واسطه را از بین ببرند.
این شکل از تراکنش را «همتا به همتا» می‌نامند.
بلاک چین از رمزنگاری به منظور ایجاد امنیت در تبادلات استفاده می‌کند. برخلاف سیستم‌های بانکی که در یک موقعیت مشخص مستقر هستند و در اصطلاح متمرکز عمل می‌کنند، مرکز داده‌ای که بلاک چین‌ها در آن قرار دارند کاملا غیر متمرکز بوده و در سراسر جهان پخش هستند.
محل نگهداری بلاک چین‌ها را در اصطلاح دفتر کل توزیع شده (Block explorer) می‌نامند.
این دفتر کل به گونه‌ای است که هر کسی در شبکه می‌تواند جزییات آن را مشاهده کند. این شبکه در واقع زنجیره‌ای از رایانه‌هایی است که درستی تراکنش‌های صورت گرفته بین شما و طرف مقابل‌تان را تایید می‌کنند و پس از تایید، آن را نیز به بلاک چین اضافه می‌کنند.
کارکرد و نحوه عملکرد
برای درک بهتر کارکرد بلاک چین به زبان ساده باید به بیت کوین بپردازیم.
بلاک چین در واقع اطلاعات و جزییات تک تک تراکنش‌های صورت گرفته با بیت کوین را در خود ذخیره می‌کند و اگر یک کاربر بخواهد از یک ارز دیجیتال بیش از دو بار استفاده کند (یعنی کلاهبرداری کند) جلوی آن را می‌گیرد.
این فناوری تقریبا می‌تواند در هر نوع تراکنش از جمله نقل و انتقال پول، کالا یا املاک کاربرد داشته باشد. کاربردهای بالقوه این فناوری نامحدود است و از جمع آوری مالیات تا توانمندسازی مهاجران برای ارسال پول به خانواده‌های خود در کشورهای محرومی که سیستم بانکی ضعیفی دارند قابل استفاده است.
همچنین این تکنولوژی می‌تواند به جلوگیری از کلاهبرداری بیانجامد، زیرا هر نوع معامله صورت گرفته در آن ثبت شده و جزییات آن در دفتر کل درج می‌شود و همه می‌توانند به این جزییات دسترسی داشته باشند.
بدون نظر